Стариот учител
Снегот навеваше од сите страни. Шумската корија во малото село сместено во пазувите на зимзелената планина, беше исполнета со звуците на ветрот, а од далечината - прозорците на куќарките личеа на запалени фенерчиња кои трепереа во мракот. Во една куќа што се наоѓаше до некогашната месна заедница на селото, живееше човек на 70 - годишна возраст. Најголемиот дел од неговиот живот го поминал работејќи како учител. Живееше сам. Но, тоа не му претставуваше особена тешкотија. Беше навикнат да живее така. Во сиот свој работен век грчевито се бореше на децата да им ја предаде најубавата од сите науки според него - а тоа беше читањето. Во источниот агол на неговата дневна соба, на дрвена полица стоеја икони посветени на Пресвета Троица, Спасителот и Богомајката, и светите Климент и Наум Охридски. Животот на македонските свети просветители за него претставуваше постојана водилка. Во секојдневната дружба со учениците, ги употребувал Климентовите зборови кои на децата им ја пренесувале порака...